اثرات عصاره ی آبی الکلی گیاهان بیلهر، زنیان و سنبله کرکدار بر تکثیر الیگودندروسیت های مغز موش صحرایی

چکیده زمینه و هدف: گیاهان بیلهر، زنیان و سنبله ی کرکدار در طب سنتی ایران به ویژه در کهگلویه و بویراحمد استفاده میشوند. هدف این مطالعه بررسی اثرات این گیاهان بر تکثیر سلولهای الیگودندروسیت مغز موش صحرایی است. روش بررسی: با استفاده از اتانول 50 درصد از گیاهان مذکور عصاره ی آبی الکلی خیسانده تهیه شد. سلول های رده ی الیگودندروسیت مغز (oln-93) برای 24 ساعت با غلظت های مختلف این عصاره ها تیمار شدند. سپس درصد سلول های زنده با روش احیای نمک تترازولیوم ارزیابی شد. یافته ها: عصاره ی بیلهر در غلظت های 50، 100، 200 و 400 میکروگرم در میلی لیتر درصد سلول های زنده را از 4±100 (سلول های شاهد) به ترتیب به 4±84، 6±58 (001/0p<)، 5/0±6 (001/0p<) و 5/0±4 درصد (001/0p<) کاهش داد. عصاره ی سنبله کرک دار نیز در غلظت های 50، 100، 200 و 400 میکروگرم در میلیلیتر باعث کاهش سلول های زنده بهترتیب از 4±100 به 6±81، 3±64 (01/0p<)، 4±61 (01/0p<) و 2±55 درصد (001/0p<) شد. همچنین عصاره زنیان در غلظت های بیشتر از 50 میکروگرم در میلیلیتر درصد سلول های زنده را به طور معنیداری کاهش داد. نتیجه گیری: عصاره ی بیلهر، زنیان و سنبله ی کرک دار تکثیر سلول های الیگودندروسیت مغز موش صحرایی را کاهش می دهند.